28 oct 2008

ԱՍԱԼԱ.ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԱԶԱՏԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՅ ԳԱՂՏՆԻ


ԱՍԱԼԱ.ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԱԶԱՏԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՅ ԳԱՂՏՆԻ ԲԱՆԱԿ(ՀԱՀԳԲ)
Ռազմաքաղաքական ընդահատակյա կազմակերպություն:Ստեղծվել է 1975-ին:Նպատակն է ռազմական գործողություններով համաշխարհային հասարակության ուշադրությունը հրավիրել Հայկական Հարցի վրա,թուրքական պետությանը ստիպել ճանաչելու 1915-23-ի ցեղասպանությունը և բռնագրավված Արևմտյան Հայաստանը վերադարձնել նրա իսկական տիրոջը`հայ ժողովրդին:ՀԱՀԳԲ-ի րազմական գործողությունները գլխավորապես ուղղված էին թուրքական դիվանագետների,պետական պաշտոնատար անձանց,դեսպանատների,հյուպատոսարանների,<<Թուրքական Օդային Գծեր>> ընկերության գրասենյակների,ինչպես նաև օտարերկրյա այն բոլոր հաստատությունների դեմ,որոնք դրամական կամ ռազմական օժանդակություն են ցույց տալիս թուրքական պետությանը:

ՀԱՀԳԲ-ի դրամական միջոցները գոյանում էին մեծահարուստների նվիրատվություններից(Սիրիա,Լիբանան,Հունաստան,ԱՄՆ,Ֆրանսիա,Ավստրալիա):ՀԱՀԳԲ իրեն թշնամի է համարել ԱՄՆ-ին,ՆԱՏՕ-ին և բոլոր այն պետություններին,որոնք զորավիգ են Թուրքիային,և բարեկամ`բոլոր հեղափոխական շարժումներին,սերտորեն գործակցել է քրդական և արաբական դեմոկրատական ու հեղափոխական շարժումների հետ:

ՀԱՀԳԲ գտնում էր,որ Խորհրդային Հայաստանը չպետք է միջամուխ լինի սփյուռքի պահանջատիրական խընդրին,Թուրքիայից ազատագրված տարածքի անկախացումը կամ միացումը պետք է լուծվի համաձայն ժողովրդի ցանկության:ՀԱՀԳԲ իր հոգևոր հայր է համարել Գուրգեն Յանիկյանին,բարձր գնահատել հայ ազգ-ազատագրական շարժման գործիչներին:

Կազմակերպությունը ռազմական գործողությամբ առաջին անգամ հանդես է եկել 1975-ի հունվարի 20-ին`ռմբակոծելով <<Եկեղեցիների համաշխարհային միության>> կենտրոնատեղին Բեյրութում`նրան ամբաստանելով իբրև Անայրենիք հայերի ամերիկյան ազգային կոմիտեի(ԱՆՉԱ) գործակցի: ՀԱՀԳԲ ասպարեզ գալը ժողովրդի զայրույթի պոռթկում էր ոչ միայն Մեծ եղեռնի և Հայկական հարցում օտար պետությունների հանցավոր լռության դեմ,այլև ըմբոստության հայ քաղաքական կազմակերպությունները անգորղության հանդեպ:Այդ պատճառով հայ քաղաքական կազմակերպությունները վերապահությամբ ընդունեցին ՀԱՀԳԲ-ին:

1970-ական թթ. 2-րդ կեսին և 1980-ական թթ. սկզբին ՀԱՀԳԲ վայելում էր Միջին Արևելքի երկրների և այլուր բնակվող սփյուռքահայ երիտասարդների մեծ մասի համակրանքը: 1973-84-ին աշխարհի տարբեր վայրերում ռազմական գործողություններից սպանվել են 41 թուրք դիվանագետ ու այլ պաշտոնյա. գործողությունների մեծ մասի պատասխանատվությունն ստանձվել է ՀԱՀԳԲ:1975-79-ին կազմակերպությունը ռազմական գործողություններ է կատարել Թուրքիայի Անակարա,Ստամբուլ,Իզմիր քաղաքներում,Փարիզի Օռլի օդանավակայանում,Բեյրութի թուրքական դեսապանատանը:Դրանք իրականացրել կամ փորձել են իրականացնել Հակոբ Տարագճյանը(մահացել է քաղգկեղից),Ալեք Ենիքոմուշյանն ու Սյուզի Մահսերեջյանը(վիրավորվել են Ժնևի հյուրանոցներից մեկում` ռումբ փորձարկելիս),Մարտիրոս Ժամկոչյանը(Ժնևում թուրքական դեսպանին սպանելու մեղադրանքով 1981-ին դատապարտվել է 15 տարվա ազատազրկման,ազատ է արձակվել 1991-ին),Վազգեն Սիսլյանը,Գևորգ Գյուզելյանը,Արամ Բասմաջյանը,Հակոբ Ջուլֆայանը(1981-ին իրացործել են <<Վան>> գործողությունը` Փարիզում 16 ժամ գրաված պահելով թուրքական հյուպատոսարանը,դատապարտվել են 7 տարվա ազատազրկման,Արամ Բասմաջյանը բանտում ինքնասպան է եղել անհայտ պայմաններում,մյուսները ազատվել են 1986-ին):

Փիեռ Գյուլումյանը(1982-ին Փարիզում մահացել է պայթուցիկ պատրաստելիս),Զոհրապ Սարգիսյանը(զոհվել է 1982-ին,Անկարայի օդանավակայանում,<<Կարին>> գործողության ժամանակ),Լևոն Էքմեչյանը(թուրքերը վիրավոր ձերբակալել են <<Կարին>> զործողության ժամանակ և 1983-ին մահապատժի ենթարկել),Աբրահամ Բասմաջյանը Թովմասյանը(1983-ին դատապարտվել է 30,ամյա բանտարկության),Մկրտիչ Մատարյանը(զոհվել է 1983-ին,Ստամբուլում,<<Հակոբ Հակոբյան>> գործողության ժամաակ),Վարուժան Կարապետյանը,Սիմոն Նայիրյանը(Սոներ Նայիր),Հովհաննես Սեմերջյանը(դատապարտվել են տարբեր տարիների բանտարկության`Փարիզի Օռլի օդանավակայանում 1983-ին ռումբ պայթեցնելու համար,Հ. Սեմերջյանը ազատ է արձակվել 1990-ին,Ս.Նայիրյանը`1994-ին,Զավեն Պետրոսյանը(1983-ին Լոնդոնում դատապարտվել է 8 տարվա ազատազրկման,ազատվել է հինգուկես տարի հետո),Նշան Դանիելյանը(1983-ին ձերբակալվել է Բեյրութում,ազատվել է 1986-ին),Սուրիկ Գրիգորյանը(զոհվել է 1984-ին Թեհրանում` հակաթուրքական գործողության ժամանակ),Եղիա Քեշիշյանը և Զավեն Աբեթյանը(1981-ին գնդակահարվել են իրանական բանտում),Վարդան Շրիվանյանը(1985-ին գնդակահարվել է իրանական բանտում):

1980-ական թթ. սկզբին իսրայելական բանակի` Լիբանան ներխուժելու,Պաղեստինի ազատագրության կազմակերպության ղեկավարներից Աբու Այադի(Սալահ Խալաք) կողմից ՀԱՀԳԲ բազմաթիվ գաղտնիքները ֆրանսիական և արևմտաեվրոպական այլ գաղտնի ծառայություններին նատնելու,ԱՄՆ-ի Հետախուզությունների ֆեդերալ բյուրոյի ջանքերի,մատնությունների,թուրքական պետական մարմինների պատասխան քայլերի հետևանքով ՀԱՀԳԲ կրել է ծանր կորուստներ.զոհվել են ՀԱՀԳԲ անդամներ և համակիրներ Նուբար Յալիմյանը(Հոլանդիայում),Գառնիկ Վահրադյանը(Աթենքում),Մինաս Սիմոնյանը(Բեյրութում),Վիգեն Այվազյանը և Խաչիկ Հավարյանը(Լիբանանում),Հայկական Ժողովրդային Շարժման(ՀԺՇ) հիմնադիրներից Կարապետ Փաշապեզյանը և ուրիշներ:



1984-ից մինչև 1991-ի դեկտեմբերի 19-ը,երբ Հունգարիայի մայրաքաղաք Բուդապեշտում մահափորձի ենթարկվեց թուրքական դեսպանատան զինվորական կցորդը,ՀԱՀԳԲ հակաթուրքական որևէ զինված գործողություն չի ստանձնել:Ժամանակ առ ժամանակ ՀԱՀԳԲ հաղորդագրություններ է հրապարակում` արտահայտելով իր կարծիքը հայ հասարակայնությանը հուզող հարցերի շուրջ:1988-ից ԼՂԻՄ-ի հարցում,ՀԱՀԳԲ հաստատակամորեն կանգնած է խորհրդային կառավարության նկատմամբ պահանջարկների դիրքերում:

1991-ին ՀԱՀԳԲ հրապարակել է իր վերամշակված ծրագիրը,որտեղ զորակցություն է հայտնում Հայաստանի Հանրապետությանը`առանց փոփոխության ենթարկելու իր ռազմավարական նպատակները: ՀԱՀԳԲ պաշտոնաթերթ <<Հայաստանը>>(1980-87,1991-ից) հրապարակվել է հինգ լեզուներով`հայերեն,արաբերեն,անգլերեն,ֆրանսերեն,թուրքերեն:1991-ից միայն հայերեն`<<Կեցցե իրավազրկված ժողովուրդների հեղափոխական միասնությունը>> և <<Զինյալ պայքարը ու քաղաքական ճիշտ գիծը ուղին են Հայաստանի>> նշանաբաններով:

No hay comentarios: